Central

Zo en zo lekker half weeks komt er zo maar weer een lekkere Tijno op de zeg maar mat gevallen.

Pffffff ook ik moet even denken wat er nou indertussen allemaal gebeurd is want tus alweer even een poosje geleden. Maar ik zal mn hersentjes even wat pijnigen en er eens lekker voor gaan zitten en beginnen.

Nadat mn moeder niet helemaal tof was ( want daar ware we gebleven) , dacht ik de volgende dag kom ik trek de wandelschoenen aan en ga Mount Tapya met een bezoekje vereren. Mount Tapya is de plaatsenlijke uitkijkpunt.

Ik wilde alleen gaan zodat Caterina niet mee hoefde( is niet zo van de omhoogwandelvereneging), maaaaaar nee hoor ze wilde lekker mee. Nou dat is goed hoor.

Het hoogtepunt berijk je door het beklimmen van de 700+ treden!!!!!!! Pffff tering 700+ treden. Tering en dat met zo n 30 graden.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het iets minder zwaar had in geschat. Maar na zo n uurtje zwoegen hadden we dan eindelijk het Gipfelkreutz berijkt. Net als vroeger in Oostenrijk was ik blij dat ik boven was hahahaha.

Na wat fototjes te hebben genomen moesten we weer terug naar beneden.

Gelukig is dat iets minder zwaar dan naar boven maar toch nog een eindje kluunen.

Thuis aangekomen was ik verbazendwekkend moe. En een dorst. Niet te stoppen gewoon joh.

Das niet helemaal zo als het zijn moet.

En ja hoor gelukig na verloop van tijd was ik dan ook aan de beurt om de wc pot te omarmen, net als Marianne gister.

Mischien een virusje ofzo. Geen idee maar spuge als een grote vent.

Dusssssssssss de rest van de dag lekker op mn bedje gelegen en zelfs niet wezen eten s avonds.

Coron is een prachtige bestemming als je iedere dag een tour maakt, maar buiten dat is er bar weinig te beleven. Aangezien er overal goed gzwommen moet worden( en we hebben een niet zwemmer in het team), is dat niet echt tof.

Dus lekker relaxen op Cabo beach, waar we dan gebracht worden door onze favo tuc tuc driver met de perfecte tuc tuc.

En dan is het zo maar weer tijd om afschijd te nemen van Coron en terug te vliegen naar Clark en de familie weer met een bezoekje te vereren.

E dat was natuurlijk weer een top gebeuren. Want ik was natuurlijk jarig geweesd. Daar was mn nieuwe familie niet bij, maaaaaaaaaar die wilde dat natuurlijk niet helemaal.zomaar voorbij laten gaan en hadden een surprise party voor mij georganiseerd.

We stonden voor een dichte deur. En das raar want die is alleen s nachts gesloten. Maar nadat Caterina naar binnen ging( eigenlijk moest ik eerst maar tis mijn huis niet he) barste het feest los. Compleet met confettiekanon gezang en alles er op en er aan werd ik welkom geheten.

Zo lief. Ben er net en al helemaal opgenomen in de familie.

Natuurlijk had ate Bengh( Caterina dr jonge zus) weer heerlijk voor me gekookt. Pancit een gerecht wat staat voor een lang leven( het zijn noodles dus idd lang), kip asadoo wat een favo van mij is, loepia s, casave cake, bananen chocolade cake, gewoon chocolade cake. Kortom een reuze verwennerij.

Das toch wel weer fijn thuis komen.

En nu blijven we dus lekker 10 dagen hier. Lekker? Ja hoor want 11 Februari is het de dag van de patroonheilige van het dorp dus jawel feeeeeeeeeest. Er is een kermis dus amuzement genoeg.

Op de heugenlijke dag ( de 11e dus) zijn Marianne en ik eerst lekker een stuk wezen lopen.

We werden overal toe gezwaaid en een happy fiesta toegewensd.

Er was een fanfare en over word er lustig op los gekareoked, want dat vinden ze wel heel gewldig hier.

Thuis weer aangekomen was de tafel wederom weer helemaal voolgedekt met echt allerlij lekkernijen die ate Bengh zo ongeveer de hele nacht had staan maken.

En dan gaat het los zeg maar. Ook hier hebben ze een kareoke maschine met boxen zo groot als morgen de hele dag. Of de Rolling Stones komen. En een herrie tering.

En natuurlijk dat zalige eten. Dat gaat ook beginnen. Nou kreeg ik vraag naar typische Filipijnse gerechten. Er was natuurlijk rijst, das lochies. Dan gele curry , een soort van lasagna( niet echt local food hahaha), brocoli beef typisch van hier, loepiatjes( die Marianne de dag ervoor had gerold), kip.asado, verschillende soorten cake, kippevleugeltjes, gehakt babouw actige dingen, een soort van mengelmoes groente met cocos room, kortom veeeeeeel. En das dan zeker het filipijnse. Eten moet je altijd veel doen en met veel mensen want das nog veel gezelliger.

Nou begon het festijn zo rond 12 uur en was het klaar om ongeveer 00.00 uur. De hele dag de kareoke maschine op vol volume. En ook werd er door Wella dr vader lekker op los getokkeld op de gitaar. Men drinkt dan een Sangriaatje. Typisch Filipijns????? Welnee joh maar gewoon lekker hahahaha. Als die dan op is wordt er naar de buurtsuper gelopen( en die zit bijna in iedere "tuin") en wordt er bier gehaald en gaan we vrolijk verder. De hele dag komen er mensen af en aan om wat te kane en een gezellig woordje te babbelen.

Kortom het is een sociaal gebeure.

En dan de day after is het voornamenlijk de restanten opruimen en wat relaxen. En ja als je dan s middags nog even in de grote supermarkt boodschappen gaat doen moet er jawel nog wat gegeten worden. Dit keer Halo halo.

Een typische Filipijns ijsgerect met allerlijk dingrn. Een diversitijd aan dingen zeg maar hahahaha. Oa scaafijs met gecondenseerde melk, vruchten, bonen!!!!!!!!!! rode, bessjes, ijs, en weet ik het allemaal.

Nou moet je dit door elkaar roeren tot een smurrie, en dit werk je dan naar binnen deze voornamenlijk koude en zoete meuk.

Jullie zien ik vermaak me hier kostenlijk. We blijven thuis tot de 18e. Dan vliegen we weer een poosje weg, ennnnnnnn jawel dan gaan we hopenlijk ook nog wat cultuur opdoen want dat is er wel hoor. Oke achtergelaten door de Spanjaarden maar goed hahahaha, maar das pas later he.

Voor nu laat ik het hierbij, jullie hebben wel genoeg te lezen zo en ik ga een San miguel apple opentrekken.

Fijne dag en dikke kusssssss